Handicaps....

15 Mei-Maasbracht.

Gelukkig is Jaap goed ter been, anders kom je nooit vanaf ons bovendek
op het dek van het tankschip/station naast ons.
Ze zijn namelijk beide even hoog!!!!

Diesel, water en een nieuwe stootwil zijn binnen! En we liggen nu in een spiksplinternieuwe haven van Maasbracht. Prachtige brede vingersteigers, elektriciteit en water aansluitingen aanwezig. Het Sanitairgebouw is nog het zelfde gebleven en dus nog steeds miniem te noemen. Maar het is er. Gelukkig hebben wij die niet nodig, alles is aan boord.

Wat een minpuntje is, er ontbreekt een fietsgeul in twee prachtige trappen. Deze trappen zijn de enige mogelijkheid om aan wal te kunnen komen. Er is wel een traplift, maar die heeft vele kuren. “Doet ie het wel, of doet ie het niet?” , is de gedachte wanneer je op de desbetreffende knoppen drukt. Iedereen van het havenbeheer is wel bijzonder aardig, ze komen zo snel als mogelijk is naar je toe om de problemen weg te werken. We hebben al driemaal een technische man gezien en dus ook gesproken… Buiten de havenmeester, die ook meteen paraat staat om alles te regelen. Maar waarom geen eenvoudige fietsgeul? Die ‘werkt’ altijd. Vooral bij elektrische fietsen, geef een beetje ‘gas’ en ze ‘vliegen’ naar boven.

 

De zoveelste technische man erbij gehaald....en dan heb ik het deze keer niet over Jaap!

Gisteravond toen we in het restaurant de Mistral een hapje aten, hebben we dit te berde gebracht om de naam van een wethouder te kunnen verkrijgen. Iemand die hier over gaat. Gelukt, en vanmorgen namens de ‘oudjes’ van heel Nederland e.o. hem een e-mail gestuurd. Ben benieuwd of we een reactie krijgen.

Restaurant "Le Mistral"