Pan-pan...

30 April Oosterhout-Haven Sluis 1

‘Binnen brandt de kachel’, ja zo eindigde ik gisteren. Alles en iedereen in prima stemming. Zwaaien naar Carla en Aad toen we de haven van Woudrichem uitvoeren, en riepen naar elkaar: “Tot in September” als voorlopig afscheid.  We hadden een flinke vaartocht voor de boeg, een echte schippersdag. Geschat op zes uur varen. Toen er vier uur op zaten en we bij de Marksluis aankwamen en opriepen om geschut te worden, deed Jaap nog even een ‘klein boegschroefje erbij’ en dat was het laatste wat we nog aan motorgeluid hoorden! Plof! Zei er  iets in het ruim. Gelukkig tijd genoeg gehad om wat lijntjes vast te maken. En verder was het over met de accu voorziening naar de motor. Niks meer, nada!

Wat nu? Jaap als kind van zijn tijd,  zei iets van “ik loop wel even naar de sluiswachter om het een en ander van onze aanwezigheid en tijdelijk verblijf hier, uit te leggen.”

Geen sluiswachter te zien natuurlijk, alles gaat via camera en computerbesturing. Zeker bij dit formaat sluizen.

De marifoon. Jaap gebruikt die nooit en had het apparaat, je kan zoiets in deze stress toestand verwachten, eerst op z’n kop en daar achterstevoren. Omdat we de sluiswachter ons telefoonnummer hadden gegeven, overzag hij de situatie helemaal en zei heel geruststellend “Ik ben wel even per telefoon terug.” Ja oude technieken door het soms veel beter dan de nieuwere…. Jaap het hele verhaal gedaan en kreeg toestemming om de nacht op deze plek aan de wachtsteiger door te brengen. En als we meer wisten, of de situatie wijzigde, of we dan contact met hem wilde opnemen.

Ik zal niet beschrijven wat er allemaal aan werk op hem afkomt, maar het is veel! Al is het maar omdat heel veel dingen gecontroleerd, opgeruimd (accuzuur) of eventueel gewijzigd moet worden.

Zijn eerste karweitje was de start motor te verbinden met de lichtaccu’s. Misschien kunnen we via die de volgende ochtend vertrekken naar een plaats waar we rustig het een ander aan reparatie konden doen. Vlakbij was een haven, Sluis 1 en deze had, na een telefoontje van mij, plaats en wilde alle medewerking verlenen om een tijdelijk verblijf in de haven mogelijk te maken.

Ja hoor de motor startte gisteravond als een zonnetje! En vanmorgen weer. Dus lijnen los en naar WSV Sluis 1.

Intussen hebben we onze auto uit Voorschoten hier in Oosterhout staan. Gisteravond gebracht door Bram en Jacinthe. Wat een luxe. Zij zelf na een dag heel hard werken ‘s avonds toch nog ‘even’ een 100 km (?) heen en terug. Dat wordt hen een extra vertroetelrondje  geven als ze voor een weekendje-uit hier aan boord zijn.

Intussen is onze auto nu ook vlakbij de haven en dus gearriveerd. Via Dieuwke, zij moest ‘toch’ naar Oosterhout, daar waar wij nu liggen, en heeft er voor vervoer van de Marksluis naar hier gezorgd.

Tot zover dit verslag van ons avontuur, zullen we maar zeggen…..

Nog even een bijzonder plaatje. Bij de Marksluis aan de wachtsteiger, zagen we naast ons chip een prachtig Meerkoeten nest met vier eieren erin. Gelukkig waren ze wat drukte gewend zo te zien, wat na een paar kleine piepgeluidjes, als gebaar van hun aanwezigheid daar, bleven ze gewoon zitten te broeden. Op nog geen 50cm afstand.