Donderdag 24
April-Br. Biesbosch
Iets meer dan vier uur gevaren en we waren op ons zo
vertrouwde stekkie in de Biesbosch, de Petrusplaat. Als tweede schip, verder
niemand. Het ging razendsnel, we voeren met ruim 13 kilometer snelheid
het Wantij in. Het was opkomend tij. We ‘vlogen’ voor ons gevoel. De twee
sluisjes ging ook heel snel. We verrasten de sluiswachter eigenlijk door met
twee scheepje tegelijk te komen. Duidelijk nog geen vaarseizoen hier. Hij
maakte daarom ook het grapje: “Twee tegelijk, wat een drukte, ik heb in geen
tijden iemand gezien.”
Volgens ons was het ook erg stil op het water, en
waarom? Men heeft Paasvakantie en het is prachtig weer. We hebben een groot
gedeelte van de trip boven op het achterdek gezeten. En zelfs aan het eind van
de middag uitgebreid zitten borrelen daar. Het was er zelfs heet!
Vanmorgen toen we vertrokken uit de Coolhaven, raakte
Jaap, tijdens het los maken van onze lijnen,
nog in gesprek met een aantal leerlingen die het verzetsmuseum aldaar
gingen bezoeken. Het bleken hoofdzakelijk Marokkaanse jongens te zijn. Zo bleek
uit hun vraagstelling. Gisteren kregen we de vraag voorgelegd of je er ook meer
naar Turkije kon varen. Duidelijk dus. Turken. Maar de schoolklas maakte het
nog bonter. Een paar van hun reacties:
“Kan je met die boot ook naar Marokko varen?”
Marokkaanse jongens, dus.
“Wonen jullie op die boot?”
Jaap : “Ja, een half jaar.”
“Hebben jullie zoveel eten aan boord?”
“Zit er een motor in? Of moeten jullie roeien?”
“Hoe hard kan die?”
Jaap: “10 kilometer .”
“Ik fiets harder.”
“Kan je hem niet opvoeren?”
Leuk om dit mee te mogen maken…..
Enfin de Nieuwe Maas op en met flink wat golven. Tommy
werd net als vorig jaar wederom zeeziek. Hup daar ging zijn eten. Eerst op een
klein matje en daarna de rivier in. Plons!
En maar zielig miauwen tot het wat rustiger allemaal werd. Van paniek
zoals vorig en dat jaar daarvoor hebben we deze reis niet meegemaakt. Hij gaat
wat dat gedeelte betreft er aan wennen, zo lijkt het. En de gewoontes van thuis
heeft ie ook meegenomen. Om als het nog donker is te vragen of Jaap maar op wil
staan. Met wat strenge kreten (Tommy houd je kop) en niet verder toegeven wordt
het uiteindelijk half zeven. Jaap trekt dan wat kleren aan en dan is alles
goed. Ja om te gaan wandelen! Na drie kwartier luchten van beiden wordt er
ontbeten. Net als thuis!
Beste mensen
BeantwoordenVerwijderenGoed te lezen dat jullie ook weer op pad zijn. Wij hebben er inmiddels ook al weer 2 weken opzitten. Nu terug om 2 weken te "havewnmeesteren" en danb weer een maand oif 5 op pad. Goede reis en een goed vaarseizoen gewenst met veel mooi weer.
M.v.g.
www.janny-en-jaap.com