27 April
Petrusplaat-Br. Biesbosch
Buiten een ‘badkuip’ die het zo nodig vond om domme
rondjes te varen, gebeurde er helemaal niets bijzonders gisteren. Het weer was
prachtig, ik heb uren achter op ons achterdek heerlijk in de zon urenlang een
boek kunnen lezen. Wanneer was dat voor het laatst? Te lang!
Intussen liggen we hier met zo’n zes, zeven scheepjes.
Best wel druk dus. Maar ze vallen geen van allen op, zo stil.
Kwart voor negen, somber weer. Geen zon te bekennen.
Ik hoor een motor lopen en zie dat een
van dat rijtje vertrekt.
“Het zit er weer op. Een weekje gevaren. We gaan weer
op huis aan.” Roept de schipper naar me,
terwijl ik zijn kraai op zijn achterschip sta te fotograferen. Hij vertelt het
als of dat een flinke lange trip was. Kijk waar hij vandaan komt, en zie
Sliedrecht. Vlakbij dus. Voor sommigen
is het misschien lang genoeg.
Nog even over die kraai. Zo’n namaak beestje moet de
meerkoetjes daar weg houden. Dat zijn nou een maal zeer geliefde plekjes om er
te nestelen. En hun poep is een ramp voor je mooi geschilderde schip.
Een nest eendje schommelt voorbij. Zes stuks. Klein
nestje eigenlijk.
Wij gaan vandaag ook weer verder. Hebben wel zin om de
motor te horen lopen en een dorpje verder op te gaan.
Het zal, denken we Woudrichem (sommigen zeggen
Woerkom) worden. De Anthonetta ligt daar en we hebben beloofd ze op te komen
zoeken. En niet alleen dat, Woudrichem is ook een prachtige plaats om te
bekijken. Hoop dat er dan wel zonnetje tegen die tijd te zien is. Nu sombert
het maar buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten